- winieta
- сущ.• виньетка• заставка* * *♀ полигр. виньетка; заставка;
\winieta końcowa концовка
+ winietka* * *ж полигр.винье́тка; заста́вкаwinieta końcowa — концо́вка
Syn:winietka
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
winieta
Смотреть что такое "winieta" в других словарях:
winieta — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. winietaecie {{/stl 8}}{{stl 7}} nieduża, ozdobna rycina, przedstawiająca ornamenty, postacie ludzi, zwierząt itp., zamieszczana na karcie tytułowej lub końcowej książki bądź rozdziału <fr.> {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
winieta — ż IV, CMs. winietaecie; lm D. winietaet «kompozycja rysunkowa, często figuralna (pierwotnie o motywach winorośli), umieszczana jako ozdoba na karcie tytułowej książki, na początku albo na końcu rozdziału, ustępu lub strony» Winieta tytułowa.… … Słownik języka polskiego
iluminacja — ż I, DCMs. iluminacjacji; lm D. iluminacjacji (iluminacjacyj) 1. «oświetlenie, zwłaszcza rzęsiste» Kolorowa iluminacja. Iluminacja ulicy, gmachu. 2. druk. «ozdoba rysunkowa książki nie związana tematycznie z treścią utworu (obecnie coraz rzadziej … Słownik języka polskiego
plakietka — ż III, CMs. plakietkatce; lm D. plakietkatek 1. zdr. od plakieta Emaliowane plakietki zdobiące komodę. 2. «tabliczka z plastiku, metalu itp. identyfikująca uczestnika jakiegoś zjazdu, pracownika jakiejś instytucji lub stanowiąca pamiątkę jakiejś… … Słownik języka polskiego
winietka — ż III, CMs. winietkatce; lm D. winietkatek «mała winieta ozdoba rysunkowa książki» Skromna winietka … Słownik języka polskiego
